blog para andar por casa: sen zapatillas
domingo, 30 de diciembre de 2007
coidado con ler todo
Vacaciones en Polonia , é interesante ? Vai adicado a teresa especialmente. Curioso, curioso, ... O autor é de Ferrol , e parente de Paqui .
jueves, 22 de noviembre de 2007
miércoles, 21 de noviembre de 2007
domingo, 11 de noviembre de 2007
Para visitar...Cartelera,cómic,educación
Este blog de alumnado de1º de Psicopedag asignatura de medios e recursos didácticos. de A Coruña.Cando entredes clikde baixo do blog : Medios y recursos didácticos , sinalizado por unha icona laranxa, sí esa da dereita, unha fonte que se actualiza frecuentemente, El mundo de google me gusta.
viernes, 2 de noviembre de 2007
martes, 30 de octubre de 2007
Galiza desde Cuba
A emoción que supuxo ver o documental presentado por Natasha Vázquez, "Los últimos gaiteiros de La Habana" quixera ser compartida . Máis non sei cómo conseguilo , polo momento, vou recomendar unha páxina na que aparece un perxonaxe, Jalisco asasino famoso na cidade de A Coruña , historia que se viviu na parroquia de Dorneda, Oleiros, no lugar de Arillo. Historia que me contaron dende nena e que me producía horror ata que anos máis tarde,o protagonista vivo volveu matar. A vida da súa 1ª .muller é moi interesante
domingo, 28 de octubre de 2007
Un apaixoado
O curso Aventuras na Web será clausurado polo profesor Jordi Adell.
Conferencia día 3 de decembro, no salón de actos da UNED de A Coruña, 17:30
Conferencia día 3 de decembro, no salón de actos da UNED de A Coruña, 17:30
miércoles, 17 de octubre de 2007
YouTube - De Profundis, videoclip de Ainhoa Arteta y Carmen Rey
sigo facendo exercicios,a próxima vez non veredes os relacionados. Seres mariños, afectuosamente
YouTube - De Profundis, videoclip de Ainhoa Arteta y Carmen Rey
YouTube - De Profundis, videoclip de Ainhoa Arteta y Carmen Rey
martes, 16 de octubre de 2007
arxentina - galiza
Recomendo este blog é unha especie de foro , ben, non sei se emprego a palabra exacta dada a linguaxe . O debuxo da muller perfil fai xustiza ao aspecto real, vinna en persoa nas xornadas de Ribadeo. Ela é Débora Campos, xornalista En Galiza colabora co xornal electrónico Vieiros, e a Radio Galega. Desde Bos Aires escribe o blog "Fíos invisibes"
Asexando nas redes atopei un recurso estupendo o noso "calculín" de toda á vida en versión actual. Se o vé Maria Pose chora eu estou encantada e os nenos cando vexan nos ordenadores que teñen que compartir será un éxito e eles uns exitosos e unhas exitosas.
Asexando nas redes atopei un recurso estupendo o noso "calculín" de toda á vida en versión actual. Se o vé Maria Pose chora eu estou encantada e os nenos cando vexan nos ordenadores que teñen que compartir será un éxito e eles uns exitosos e unhas exitosas.
domingo, 14 de octubre de 2007
libros
Doris Lessing, escritora inglesa Premio Nobel de Literatura 2007
Vive co seu gato ,chegou a ter 40 gatos . Ela é unha escritora moi disciplinada traballa de 8 a 13 na mañana , despois adicase ao seu fogar.
Etiquetas:
Autoras-Autores
viernes, 12 de octubre de 2007
Premio Nobel
A Doris Lessing ,premio Nobel ,por ser un pouco nosa , témola entre nosoutras cómplices. Cómplice. Dura. Admirada. Envidiada.
Un só día vin unha muller que me recomendou que lese o Caderno dourado, aquela muller xa ficou por sempre na miña historia porque Doris Lessing pasou a ser un referente nas miñas lecturas. Esa voz que dá alento nas horas baixas nas que unha está ás a palpadas , sen chan por sentirse diferente. Curiosamente aquel libro sobado marcado a lapis non o conservo precisamente por terlle moito apego. Agora non luxo a marxens.
"..., la observadora, y es a ella a quien acudo, en la que me refugio, cuando pienso en que mi vida será propiedad pública y no hay nada que pueda hacer al respecto. "Nunca tendrás entrada aquí, no puedes, propiedad privada, definitiva, e inviolablemente" Lo llaman soledad, es un lugar que no se puede compartir con nadie, nunca, pero es lo único a lo que podemos recurrir. A mí, a mí yo, a esta sensación de mí. ( Dentro de mí 1997 do Título orixinal: Under my skin. 1994)
Un só día vin unha muller que me recomendou que lese o Caderno dourado, aquela muller xa ficou por sempre na miña historia porque Doris Lessing pasou a ser un referente nas miñas lecturas. Esa voz que dá alento nas horas baixas nas que unha está ás a palpadas , sen chan por sentirse diferente. Curiosamente aquel libro sobado marcado a lapis non o conservo precisamente por terlle moito apego. Agora non luxo a marxens.
"..., la observadora, y es a ella a quien acudo, en la que me refugio, cuando pienso en que mi vida será propiedad pública y no hay nada que pueda hacer al respecto. "Nunca tendrás entrada aquí, no puedes, propiedad privada, definitiva, e inviolablemente" Lo llaman soledad, es un lugar que no se puede compartir con nadie, nunca, pero es lo único a lo que podemos recurrir. A mí, a mí yo, a esta sensación de mí. ( Dentro de mí 1997 do Título orixinal: Under my skin. 1994)
Etiquetas:
Autoras-Autores
miércoles, 10 de octubre de 2007
Agunhas fotos de Manolo Vilariño Representante da cultura na última Bienal de Venecia. Galiza estivo ali
Etiquetas:
fotografia
martes, 9 de octubre de 2007
A palabra
Manuel Rivas , poeta, escritor, ollada de escritor.Máis é un orador pésimo.Dá moi moi ben foco. A cámara mellora o seu discurso?, mais , que é o que el di?
jueves, 4 de octubre de 2007
miércoles, 13 de junio de 2007
martes, 5 de junio de 2007
Intuición
Adicado ao empeño de Fernando Moreno e o seu Tola; á insistencia de Aurora Jove que sempre pensa que podo divertirme criando, falando, lendo,viaxando, ... A eles que custodian que non desapareza unha nena que vai comigo e que sempre estou a piques de perder. Ben ando por aquí remexendo de ousada.
Na realidade andaba a ver se posteaba unha páx. e xa o intuo do inglés que leo: www.todotango.com
jueves, 24 de mayo de 2007
48 horas en Madrid
Cheguei ás 6:30 á estación de Atocha. Sentía que so queria continuar a durmir nunha cama quentiña, soave e donda. Pensei pillar un cuarto e esquecer todo. Pero o frio e o espetáculo de ruido-gritos-altavoces. e música , vomitonas-cristais , choros - bicos húmidos de falsa paixón na amplitude abandonada das ruas. Botei a andar na procura dun café onde o soñno da mañana tivese acubillo. Café e porras con sabor de fritura...despois de andar atopeino onde sempre. Seguindo o paseo do Prado por diante do ministerio de Sanidade , fonte de Neptuno ata a praza das Cortes á esquerda encontrei a rúa León , á sociedade de Autores.... O café de formica e fritanga atendía o ida para cas . Son as 7. Na barra dous homes xovens choras "non se preocupe eses de aí levan así unha hora."Limpo , cutre pero café sabe a café e as porras son frescas.O encargado está fresco, atento a todo, vital ; atende á clientela con eficacia. Unha pareela discute, ela discute , quere unha explicación , fuma nerviosamente e bebe cervexa , é un café con tranquilidade pero ao camareiro non se lle escapa nada, vixila en alerta sen descoidar aos demáis, saúdos e palabriñas para os coñecidos ... Na tele as mesmas novas de onte. Na soidade máis silenciosa que poidas imaxinar camiño ata o muso do Prado e dou unha volta en derredor de todo o conxunto actual. Eu e un xaponés. Viaannos os gardas, supoño que por madrugadores convulsivos.. Casa de Galiza, Botánico. regreso á portas e como son as 8 , pregunto a qué hora abre: ás 9 , SEÑORA! . Tomo outro café e xa o meu estomago comeza a sentir os efectos.Leo.ata as 9-1/4.Vou visitar Tinttoreto. e disfrutoincluso sentada aínda hai pouca xente. nun segundo gasto 15 €(entrada+auriculares -guia ) Pero o pintor esteé cine no Renacemento veneciano Ao cabo dunha hora vou ver a Velazquez e par non fallar baixo a facer a miña visita ritual ao "O Xardín das delicias" e teño que esperar, esperar e esperar porque o grupo de alemans me lo tapan todo, ocupan a sala . Dou por rematada a visita:saio a unha soleada mañana sen frio nen calor. Descubro que é día de portas abertas no edificio da nova ampliación de Prado . Envio mensaxe de que non me esperen aínda. Visita guiada por alumnado da escola de arquitectura que nos contan de Moneo, do Villanueva e de materiais e tempos remotos e futuro. Estou a punto de chamar a Teresa porque se o visita sen subir as escaleiras mecánicas perderase moito. chego a kas meio mareada de cervexa. que ben tira Madrid a cervexa. Xantamos uns espárragos de Valladolid MARAViLLOSOS Pola tarde visitamos a casa encendida. noite de teatro. Cervexas e queixo entre xentes e guiris Dormida e Reina Sofia despois dun esquisito almorzo con Goya, pan tostado-xamón da sua terra-aceite Por favor! Alguén dá máis Que cerdo!Anotade para sacar entradas baratas http://www.atrapalo.com/espectaculos/madrid podes aforrar ata un 50% . As 15:30 deixei o Forum con pena de deixar as miñas amigas ata outros dous anos e as cervexa o sol e os mercados de fresco peixe Ben xa nos veremos Bicos
Suscribirse a:
Entradas (Atom)